Κύριε Πετρίδη, τι είναι η ψωρίαση και ποια είναι τα βασικά συμπτώματα;
«Η ψωρίαση είναι μια χρόνια αυτοάνοση νόσος που επηρεάζει περίπου 200.000 ασθενείς στην Ελλάδα και χαρακτηρίζεται από παχιές και εκτεταμένες δερματικές βλάβες (πλάκες) που συνήθως προκαλούν αποφολίδωση, κνησμό και πόνο. Η ψωρίαση δεν είναι απλά ένα πρόβλημα εξωτερικής εμφάνισης, καθώς επιβαρύνει σημαντικά την ποιότητα ζωής των ασθενών που δυσκολεύονται να επιτελέσουν καθημερινές δραστηριότητες. Τα άτομα με ψωρίαση είναι πιθανότερο να εμφανίζουν συννοσηρότητες, όπως ψωριασική αρθρίτιδα, καρδιαγγειακά νοσήματα, διαβήτη τύπου 2 και κατάθλιψη. Λόγω της συστηματικότητας της νόσου οι συννοσηρότητες αυτές παρουσιάζονται νωρίς ηλικιακά, σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό. Η ψωρίαση επηρεάζει την ψυχολογική κατάσταση των ασθενών σε ποσοστό συγκρίσιμο με άλλα σοβαρά νοσήματα (π.χ. καρδιακή ανεπάρκεια, διαβήτης, κ.λπ.). Και βέβαια επηρεάζει το προσδόκιμο ζωής των ασθενών».

Πώς επηρεάζει η ψωρίαση την ποιότητα ζωής των ασθενών;
«Η ψυχολογική επιβάρυνση της ψωρίασης είναι συχνά πολύ μεγαλύτερη από αυτή που θα περίμενε κανείς κρίνοντας απλώς και μόνο από την κλινική της βαρύτητα. H ψωρίαση επηρεάζει την εμφάνιση των ασθενών και άρα και την εικόνα που τα άτομα του περιβάλλοντός τους έχουν για αυτούς. Είναι πολύ πιθανό κάποιοι να αποφεύγουν να τους αγγίξουν, να τους αγκαλιάσουν, να τους φιλήσουν, να μοιραστούν μαζί τους π.χ. ένα ρούχο ή μια πετσέτα, ακόμη και να τους πλησιάσουν σε πολύ μικρή απόσταση, επειδή ίσως δεν ξέρουν ότι η ψωρίαση δεν είναι μεταδοτική. Η άγνοια αυτή μπορεί να αποτελέσει εμπόδιο σε μια σειρά δραστηριοτήτων που αποτελούν διέξοδο άθλησης, διασκέδασης, αλλά και κοινωνικής συναναστροφής (π.χ. είσοδος σε γυμναστήριο, σε κολυμβητήριο, σε πλαζ κ.λπ.).

Ενα ποσοστό ασθενών (11% στην Ελλάδα) εμφανίζει ψωριασική αρθρίτιδα και ένα ακόμη μεγαλύτερο ποσοστό παρουσιάζει ψωριασική ονυχία. Η ψωρίαση σχετίζεται επίσης με ψυχιατρική συννοσηρότητα. Η συχνότητα κατάθλιψης στους ασθενείς με ψωρίαση ανέρχεται ως 60%, ενώ αυξημένη είναι και η συχνότητα χαμηλής αυτοεκτίμησης, σεξουαλικής δυσλειτουργίας, αγχώδους διαταραχής.

Από τα ανωτέρω συμπεραίνουμε ότι δεν πρόκειται απλώς για ένα αισθητικό πρόβλημα, αλλά για συστηματικό νόσημα που πρέπει να αντιμετωπίζεται».

Πώς αντιμετωπίζεται ως σήμερα η ψωρίαση;
«Η ψωρίαση είναι μια χρόνια πάθηση που απαιτεί μακροχρόνια παρακολούθηση και συνεργασία με τον θεράποντα ιατρό αλλά και μακροχρόνια θεραπευτική αντιμετώπιση. Ιατρός και ασθενής θα συμφωνήσουν σε μια στρατηγική αντιμετώπισης της ψωρίασης.

Η θεραπευτική αυτή στρατηγική εξατομικεύεται για κάθε ασθενή και συνυπολογίζει τη βαρύτητα, την έκταση και τη μορφή της νόσου, καθώς και την ανταπόκριση του ασθενούς σε προηγούμενες θεραπείες. Παράλληλα θα αξιολογηθεί η δυνατότητα χορήγησης από πλευράς ανοχής και ασφάλειας της προς επιλογήν θεραπείας (π.χ. αν υπάρχουν αντενδείξεις για μια συγκεκριμένη κατηγορία φαρμάκων ή ιστορικό που να αποκλείει κάποιες επιλογές). Κατά τη χορήγηση μιας συγκεκριμένης θεραπείας λαμβάνονται επίσης υπόψη η ηλικία και η ψυχολογική κατάσταση του ασθενούς.

Οι υπάρχουσες θεραπευτικές προσεγγίσεις ταξινομούνται σε τρεις βασικές κατηγορίες:

    την εφαρμογή φαρμάκων στο δέρμα (τοπική θεραπεία),

    τη χρήση της υπεριώδους ακτινοβολίας (φωτοθεραπεία), και

    τη χορήγηση φαρμάκων, είτε από το στόμα είτε σε ενέσιμη μορφή, τα οποία στοχεύουν το ανοσοποιητικό σύστημα (συστηματική θεραπεία).

Ο συνδυασμός των ανωτέρω θεραπειών αποτελεί συνήθη τακτική, ενώ δεν είναι σπάνια η περιοδική μεταβολή της φαρμακευτικής αγωγής (π.χ. ανά 12 μήνες) σε περίπτωση μη αποτελεσματικότητας της θεραπείας ή για την αποφυγή εμφάνισης ανεπιθύμητων ενεργειών».

Τι νεότερο μπορούν να περιμένουν οι ασθενείς για τη θεραπεία της ψωρίασης;
«Σήμερα υπάρχει ουσιαστική ανάγκη για νέες θεραπείες για τη μέτρια-σοβαρή ψωρίαση, καθώς περίπου το 50% των ασθενών δεν είναι ικανοποιημένοι με τις υπάρχουσες θεραπείες. Οι προσδοκίες των ασθενών με ψωρίαση έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια, καθώς το καθαρό δέρμα αποτελεί πλέον τον νέο θεραπευτικό στόχο. Λόγω των συννοσηροτήτων και της συστηματικής φλεγμονής στους ασθενείς με ψωρίαση υπάρχει ανάγκη για νέες θεραπείες με χρήση από νωρίς που επιτυγχάνουν και διατηρούν μακροπρόθεσμα καθαρό δέρμα σε περισσότερους ασθενείς.

Τα τελευταία χρόνια έχουν μπει στη θεραπευτική μας φαρέτρα οι λεγόμενοι βιολογικοί παράγοντες. Είναι διάφορες κατηγορίες παραγόντων όπως οι αντί ΤΝF παράγοντες (με κύριους εκπροσώπους την Εταρνεσέπτη, την Ανταλιμουμάμπη και την Ιφλιξιμάμπη), η αντί IL12/23 (με εκπρόσωπο την Ουστεκινουμάμπη) και τώρα τελευταία ο αναστολέας της IL-17A (με εκπρόσωπο την σεκουκινουμάμπη). Τα τελευταία είναι πιο στοχευμένα μόρια και δρουν πιο εκλεκτικά στον μηχανισμό της φλεγμονής που είναι υπεύθυνη για την εμφάνιση της ψωρίασης.

Μάλιστα, η σεκουκινουμάμπη βάσει της ένδειξης που πήρε από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων μάς δίνει τη δυνατότητα να ξεκινήσουμε από νωρίς τη νέα αυτή συστηματική θεραπεία, δηλαδή πριν από τη χρήση των κλασικών συστηματικών θεραπειών (π.χ. κυκλοσπορίνη και μεθοτρεξάτη) στους ασθενείς με ψωρίαση. Η νέα αυτή θεραπεία πρόσφατα εγκρίθηκε και για τη θεραπεία των ασθενών με Αγκυλοποιητική Σπονδυλαρθρίτιδα και Ψωριασική Αρθρίτιδα. Είναι πλέον διαθέσιμη και στην Ελλάδα και αποζημιώνεται πλήρως από τα ασφαλιστικά ταμεία, με μηδενική συμμετοχή για τους ασθενείς, όπως και οι άλλοι βιολογικοί παράγοντες.

Σήμερα πλέον οι ασθενείς που ζουν με χρόνια νοσήματα, όπως η ψωρίαση και η ψωριασική αρθρίτιδα στην Ελλάδα, έχουν πρόσβαση σε καινοτόμες και ιδιαίτερα αποτελεσματικές θεραπείες. Και η εμπειρία μας επιτρέπει να είμαστε ιδιαίτερα αισιόδοξοι γιατί έχουμε πλέον αποτελεσματικά και ασφαλή φάρμακα».